ROZDZIAŁ 5.

Przed tym jak to przeczytacie musze napisać kilka rzeczy :)
Cieszę się niezmiernie, że tak wam się to podoba :D
Cieszę się iż komentujecie, i budujecie moją pisarską samoocenę :D
A jeszcze bardziej się cieszę że pomagacie mi rozprzestrzenić moje wypociny.

Dziś, zobaczymy kto zostanie, a kto stwierdzi że jednak mu się nie podoba, bo rozdział jest.. no ocenicie sami :)
Miłego czytania.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

GIVE ME LOVE

(posłuchaj)

 

-Caroline. Stoję w jednym z moich ulubionych miejsc na świecie. Otoczony przez jedzenie, muzykę, sztukę, kulturę. I, jedno o czym myślę, to to, jak bardzo chciałbym Ci to pokazać... Może któregoś dnia, mi pozwolisz.

Nagle poczuła jak otwierają się jej oczy. Był ranek. Czy mi się to wszystko śniło? Myślała dotykając ust. Pocałował ją. Powiedział że mu zależy. Tulił do Siebie przez resztę wieczoru tłumacząc jej, jak bardzo chce, żeby kochała go, ale nie w ten sposób. Podjął decyzję. Więcej jej nie pocałuje. Jednak ona wiedziała, że jeśli tylko mocno go sprowokuje, to da sobie radę z tym żeby poczuć jego usta. A ona Chciała. Ba, miała wczoraj ochotę BŁAGAĆ go o więcej. Jej emocje grały z nią w jakąś grę. Z każdym jego dotykiem, ona chciała więcej. Podniecenie rosło, i dawało się je wyczuć w powietrzu. CHCIAŁA WIĘCEJ. Jednak jak tego dokonać, jak naprzeciw jej uczuciom wychodzi niewzruszona hybryda, która mówiła „jak coś sobie postanowię, to tak będzie.” Zawsze można go w takim razie po torturować uśmiechnęła się do siebie w myślach, po czym wstała szybko z łóżka. Pobiegła do łazienki. Zrobiła lekki makijaż, ułożyła włosy tak aby wyglądały ładnie, ale naturalnie, jakby dopiero wstała. Do tego leciutko skropiła się perfumami, po czym w samej „piżamce” składających się z takich samych, kusych majteczek, i bokserki wyszła z pokoju. Wytężyła słuch, i już wiedziała że jest w kuchni. Podciągnęła lekko bluzkę tak by odsłaniała płaski brzuch, i ruszyła na podbój pierwotnej hybrydy.

Klaus:

Miał wyrzuty sumienia. Nie powinien wczoraj jej całować. Ba, nie powinien nawet jej dotykać. Nie żeby nie chciał, co to to nie. Ale co zrobić, żeby dziewczyna, którą się kocha, dała sobie spokój, skoro samemu się tego nie chce? Siedział w kuchni, na wysokim krześle przy wielkim stole, kiedy nagle do pomieszczenia weszła blondynka. Na jego widok uśmiechnęła się lekko po czym ziewając przeszła do lodówki. Stanęła do niego tyłem szukając czegoś w lodówce. Mężczyzna przełknął lekko ślinę, gdy zobaczył jej piękne nogi, jej pupę, włosy opadające lekko na plecy. Dziewczyna zabrała z lodówki jajka, szczypiorek, bekon, paprykę, cebulę i masło. Zaczęła otwierać po kolei wszystkie szafki. Nagle w jednej, tuż nad nią zobaczyła olej. Jednak była trochę za niska by go sięgnąć. Stanęła na palcach, i próbowała chwycić produkt. Klaus poczuł podniecenie, na widok jej idealnego ciała prężącego się przed nim. Wolałby, żeby działo się to pod nim. Miał już lekko przyspieszony oddech, i szczerze czuł że zaczyna się pocić. Cholerne wampirze podniecenie. Pomyślał dalej patrząc na blondynkę. Nagle spostrzegł że dziewczyna się do siebie uśmiecha. Co kurwa? W wampirzym tempie podbiegł do niej, po czym przygwoździł ją lekko do lodówki.

-Co ty robisz, kochana? - Zapytał, próbując powstrzymać rosnącą w nim złość -Bawi się tobą, głupi.

-Śniadanie? - zapytała najsłodszym głosem jaki słyszał.

-A tak naprawdę?

-Robię śniadanie. Z tego co wczoraj mówiłeś, to nie będziesz mnie dotykał, a tu patrz, historia lubi się powtarzać - uśmiechnęła się do niego bezczelnie.

-Czy ty próbujesz mnie sprowokować, Caroline? - zapytał, na co ona uśmiechnęła się jeszcze szerzej.

-JA? Nigdy. Klaus. Przecież wczoraj ustaliłeś coś. Skoro nic ode mnie nie chcesz, to ja Cię nie będę zmuszać – powiedziała mu, ręką zataczając koła na jego klatce piersiowej. Uśmiechnęła się do niego jednoznacznie, na co on dosłownie jęknął.

-Nie możesz. Nie będziesz tego robić. Rozumiesz? - zapytał, na co ona podniosła jedną brew.

-Ale czego? Robię śniadanie, Klaus. Masz pecha, jeśli coś Ci nie odpowiada, nie musisz patrzeć. - powiedziała, po czym wyciągnęła patelnię, i rozlała na nią olej. - Coś jeszcze? - dodała czując na sobie jego wzrok. Mocno wkurzony mężczyzna wyszedł prędko z kuchni, udając się od razu do swojego pokoju. Ze złości rzucił puchar stojący na szafce w ścianę. Położył się na łóżku i zamknął oczy oddychając spokojnie. Nagle zaczął się śmiać. Jego Anioł. Chciała go po prostu sprowokować, żeby jej dotykał, chciała tego samego. Nie mógł tego wszystkiego pojąć. Kiedy to się stało? Kiedy ona zaczęła coś czuć? Kiedy zaczęła go kochać? Nie mogę w to uwierzyć. Myślał nieustannie nad tym co się właśnie stało w kuchni. Nagle usłyszał pukanie do drzwi.

-Proszę – powiedział nie zmieniając pozycji. Poczuł jej zapach. Dziewczyna weszła, zamykając drzwi. Usiadła na jego łóżku, tuż przy jego nogach.

-Przepraszam – usłyszał. Zdziwiony podniósł się na łokciach, zerkając na blondynkę. Siedziała po turecku na jego łóżku, ze spuszczoną głową. Jej loki opadły zasłaniają jej piękną twarz. Mężczyzna jęknął po czym chwycił dziewczynę w talii i pociągnął tak że leżała w połowie na nim. Jej głowa znajdowała się na wysokości jego ramienia. Przytulił ją do siebie, nie mogąc zrozumieć dlaczego to robi. Kiedyś, gdy sobie coś postanowił, nie zależnie od tego czy to było w sprawie dziewczyny, czy jakiegoś wroga to to spełniał. Kurwa mać. Pomyślał, lecz nie wypuścił jej z rąk. Ukoiła jego nerwy. Zupełnie jak wtedy, gdy Silas zawładnął jego umysłem.

Caroline:

Odpływałam. Chciałam spać. Trzymał mnie w żelaznym uścisku, co podobało się i mi, i całemu mojemu ciału. Korzystając z jego nieuwagi zarzuciła mu nogę na uda, udając że już śpi. Poczuła jak całe jego ciało się spina, a po chwili rozluźnia. Zaczął gładzić lekko jej ramię. A ona już odchodziła do krainy snów. Tuż przed tym, jak zasnęła usłyszała tylko..

-Śpij słodko kochanie. Zawsze będziesz dla mnie najważniejsza.

***

Obudziła się sama. Z pewnością nie była w „swoim” pokoju, ale czuła tu zapach który koił jej nerwy. Usłyszała dźwięk prysznica. Cholera. Pomyślała, ponieważ całe jej ciało spięło się, jakby chciało teraz też tam być. MOŻE? Dziewczyna wstała podchodząc powoli do drzwi łazienki. Ręce jej drżały. Przełknęła ślinę i odetchnęła głęboko. Odwagi. Powoli zdjęła bluzkę, a następnie majtki, które miała na sobie. Otworzyła po cichu drzwi do przestronnej łazienki. Było w niej duszno, i parnie. Szyby wielkiego, szklanego prysznica były zaparowane, jednak ona widziała sylwetkę jej mężczyzny. Stał tyłem do niej, opierając się rękoma o ścianę. Woda spływała po jego ciele. Jej podniecenie urosło do maksimum. Czemu on tak na mnie działa? Jak można w tak krótkim czasie, robić takie rzeczy? Może byłaś dziwką? Podsuwało jej sumienie, jednak teraz było za późno. Już weszła. Otworzyła drzwi od wielkiej kabiny, a on drgnął. Całe jego ciało się napięło. Czuła jak jego serce przyspiesza wraz z oddechem. Weszła do środka, zamykając za sobą drzwi. Podeszła do niego, po czym położyła rękę od tyłu, na jego brzuchu, a już po chwili przytuliła się do jego pleców. Czuła jak jego ciało w dalszym ciągu jest napięte. Nie chciał się rozluźnić. Wiedziała też, że nic nie powie... Stali tak sekundy, minuty, godziny.

Klaus:

Jak mam kurwa dotrzymywać słowa? Pomyślał, czując dłonie blondynki przesuwające się po jego nagim torsie. Czuł wszystko. Jej nagie piersi ocierające się o jego plecy. Jej uda dotykające jego ud. Jej włosy muskające co chwile jego ramiona. Jej policzek przytulony do jego łopatki. Nie mógł się ruszyć. Sparaliżowało go to. Jego wszystkie marzenia się spełniły, tylko jakim kosztem? Ona nic o mnie nie wie. CHOLERNE NIC. Przymknął oczy. Poczuł jak dziewczyna zabiera dłoń i powoli się odsuwa. Jego serce w jednej sekundzie rozpadło się z na tysiące, miliony kawałeczków. Ale mimo tego dalej się nie poruszył. Nagle poczuł jej dłonie na plecach, a jej ciało opierało się na jego torsie. Jej twarz dotknęła jego torsu. Otworzył oczy i zobaczył pod sobą blondynkę, która przytulała się do niego. Ich ciała idealnie do siebie pasowały. Trwali w uścisku, złączeni ze sobą. Nie wiedział ile to trwało. Wiedział że chce tak stać całą wieczność. Wiedział od dawna że ją kocha, jednak teraz, to uczucie spotęgowało się. Zabrał ręce ze ściany, i objął blondynkę, przenosząc swój ciężar ciała tak, że teraz oboje stali pod wodą. Jej włosy zamoczyły się, przyklejając do twarzy, ramion, pleców. Jednak ona dalej stała z zamkniętymi oczami, przytulona do jego torsu. Pocałował ją w czoło tuląc jeszcze bardziej do siebie. Drgnęła. Pogłaskał ją po głowie na co ona oderwała policzek od niego, i spojrzała mu w oczy. Jej wzrok był przepełniony miłością, troską. Przełkną ślinę, i niewiele myśląc zbliżył się do niej, i ją pocałował. Ich usta trwały w pocałunku przez dłuższą chwile. Dziewczyna przytuliła się do niego mocniej, a on oparł ją o ścianę, dalej całując. Wplótł palce w jej włosy. Dłonie Caroline wędrowały po całych jego plecach, zostawiając na nich lekko czerwone ślady paznokci. Nie potrzebowali więcej. Mimo tego że ich ciała były złączone, podniecenie sięgało zenitu, to oni nie potrzebowali seksu. Nie.

Po godzinie? Może dwóch, albo nawet po całym dniu. Oderwali się od siebie, i spojrzeli sobie w oczy.

-Co ty ze mną robisz- szepnął, dotykając jej policzka.

-Nawzajem – odszepnęła, ostatni raz dotykając lekko jego ust.

Klaus:

-Elijah? - zapytał odbierając telefon. Brata nie było przez dłuższy czas w domu. W sumie, nie obchodziło go to, co się dzieje. Spojrzał na śpiącą blondynkę, po czym wyszedł z pokoju, a następnie z domu.

-Klaus, żadna czarownica nie chce się tego podjąć. Gdy rozmawialiśmy, jednogłośnie stwierdziły, że na wejście w umysł wampirzycy zgodzą się tylko czarownice z Europy. Tylko one są na tyle szalone.

-Więc czeka mnie ciekawa wycieczka do Europy – uśmiechnął się na myśl, że wreszcie pokaże ukochanej wszystko co pragnął.

-Chcesz z nią jechać? - usłyszał lekko przerażony głos brata.

-Tak, dlaczego nie? Przecież nie pojedziemy na 100 lat.

-A co z Marcelem? Z odzyskaniem władzy? - zapytał

-Jestem nieśmiertelny. To nie ucieknie. Zresztą, za maksymalnie tydzień wrócimy. O co chodzi bracie?

-Co z Hayley? - zapytał, a Klaus od razu się zdenerwował.

-Nie obchodzi mnie ona.

-Caroline wie? Wie że będziesz ojcem? - zapytał Elijah, a Klaus przymknął oczy, czując ból w klatce piersiowej. Bolała go bezsilność.

-Nie. Powiem jej. Ale nie teraz. - szepnął. - jutro jedziemy. Zobaczymy się za tydzień. Trzymaj się bracie.

Hybryda rozłączyła się. Wszedł do swojego pokoju, i spojrzał na śpiącą blondynkę. To co zrobiła, było... magiczne. Zawładnęła jego sercem. Pierwszy raz, nie potrzebował seksu, by się spełnić. Wystarczył jej dotyk. Uśmiechnął się na wspomnienie jej czynów. Przymknął oczy, i położył się obok niej. Blondynka jakby odruchowo przyciągnęła go całkowicie do siebie, przyklejając swoje ciało do niego.

 

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Co sądzicie? :)