ROZDZIAŁ 12.

WAKE ME UP

(POSŁUCHAJ)

 

Caroline:

D Z I Ś

Leżała na dużym materacu, przykryta kołdrą. W pokoju panowała ciemność, przez którą przebijało się jedynie drobne światło wnikające przez miejsce na klucz w drzwiach. Okna były zamurowane, a pomieszczenie pozbawione wszelkich mebli i ozdób. To więzienie było przystosowane specjalnie dla niej. Zero możliwości na to żeby wyjść bez pierścienia, zero możliwości na to, aby przebić się drewnem. Jedyne co mogła zrobić to walnąć sobie materacem w łeb, ale nawet to by nie wyszło, ponieważ jej nadgarstki były przypięte do ściany tak, by nie mogła dotknąć brzucha. Co tu robiła? Ratowała dziecko i siebie, przed swoim alter ego które chciało popełnić samobójstwo...


Klaus:

3 D N I   W C Z E � N I E J

Nic nie zapowiadało tragedii. Cholerne nic. Zaklęcie zadziałało, dziecko było bezpieczne, Caroline wydawałaby się być zdrowa. Tylko co po tym, kiedy jej oczy wyrażały pustkę? Ale udawała. Grała silna, twardą.. zamykają się w sobie, nie chcąc wyjaśnić co dokładnie się dzieje. Raz miała twarz anioła który jest przeszczęśliwy z zaistniałej sytuacji, zaraz potem.. wygląda jakby chciała wyrwać dziecko z brzucha. Nie wiedział co robić. Jego uczucia brały górę nad zdrowym rozsądkiem, nie wierzył w to że Caroline może mieć cokolwiek wspólnego z chęcią pokonania go. Lecz wtedy.. Dowiedział się kto stał za zabójstwem Hayley. Podczas obalenia Marcela, ten stchórzy�. Nie tylko oddał się bez walki, ale i powiedział mu wszystko czego nigdy nie chciał usłyszeć. Układanka powoli zaczęła sama się rozwiązywać. Nagły przyjazd Caroline, nagła miłość, wyjazdy, powroty, chęć zaciągnięcia go do łóżka.. wszystko to nagle przestało mieć sens. Przecież ona go NIE MOGŁA nagle pokochać. Jednak odpowiedz zdobył dopiero, gdy udał się do Mystic Falls.


Caroline:

D Z I Ś

Do drzwi wsunęła się końcówka do klamki, i po chwili w progu stanął mężczyzna jej marzeń. Jej serce na moment podniosło się do nieba, aby po chwili spaść z hukiem na ziemię. NIENAWIDZI JEJ.
-Chcesz już rozmawiać, czy poczekamy kolejne dni?  - zapytał głosem wypranym z emocji.
-A o czym chcesz rozmawiać?
-Może.. Kim jesteś? Dlaczego chcesz mnie zabić?
-Nie chce Cię zabić!- krzyknęła automatycznie, a w jej oczach pojawiły się łzy.
-Problem w tym, że już nie wierzę w twoją grę. Kim jesteś?- zapytał siadając na materacu i hipnotyzując ją.
-Caroline - odpowiedziała.
-Nie jesteś Caroline ! Ona jest w Mystic Falls...


Klaus:

3 D N I   W C Z E Ś N I E J

Przejeżdżał wypożyczonym samochodem ulicami znanego mu całe życie miasta. Rozglądał się po okolicy, szukając jakby jakiego kolwiek znaku. Nie chciał się od razu pokazywać. Nie chciał wzbudzić podejrzeń. Przecież ich przyjaciółka jest z nim.. jest w ciąży... kochają się. Chyba.  Cała ta sytuacja nie była o tyle nie zdrowa, co najzwyczajniej pojebana. Dziewczyna jego marzeń, postanowiła nagle się w nim zakochać, po czym zabić matkę jego dziecka. Nie spodziewała się oczywiście tego że dziecko przeżyje. Nic nie miało sensu w całym zachowaniu wampirzycy. Stanąć ulice przed Grillem, tak aby móc obserwować w spokoju wejście, kiedy zadzwonił jego telefon.
-Klaus.. mamy problem. - usłyszał w telefonie głos brata. Zmarszczył brwii, gdy zobaczył Elenę wychodzącą z pabu. Uśmiechnięta, wręcz roześmiana. Jakby w ogóle nie przejmowała się zniknięciem przyjaciółki. Po chwili z Grilla wyszedł Damon, a zaraz za nim Jeremy i... jego ukochana Caroline.
-Wyjechała?- szepnął załamany do telefonu patrząc jak jego dziewczyna szuka czegos w torebce.
-Nie.. Caroline próbowała się zabić. Zamknąłem ją w piwniczce.
-Co? Napewno? - zapytał czując jak wpada w furię.
-Tak. Patrze na nią. Nie chce też jeść. Boje się że dziecko w takich warunkach..
Jednak on juz nie słuchał. Jedyne co teraz widział to blond wampirzyca, która macha do jego eks hybrydy. Taylera.


Caroline:

D Z I Ś

-C..co?
-Kim jesteś?
-Jestem Caroline - powiedziała uparcie, wierząc w to co mówi.
-KIM JESTEŚ DO CHOLERY I CO TU ROBISZ - powiedział używając całej swojej mocy i emocji do sprawienia by mówiła prawdę.
-Jestem Caroline - z jej oczu popłynęły łzy. - i Cię kocham.
-Jeżeli mnie kochasz- warknął - to powiedz po co tu naprawde jesteś - dodał ostatni raz starając si
ę ją zahipnotyzować.
-Aby..- zawahała się, jakby nagle zaczęła sobie coś przypominać - O mój Boże - szepnęła wiedząc już wszystko - aby pomóc w zabiciu Cię..




---------------------------------------

Flaki z olejem. I to jeszcze krótkie. Przepraszam... nic innego nie mogę powiedzieć.